பதிவு எழுத வந்த கதை- தொடர் விளையாட்டு

முன்கதை
‘இலங்கைத் தமிழ்ப் பதிவர்கள்' கூகிள் குழுமத்தில் உதித்த இந்தத் தொடர் விளையாட்டுக்கான கருவை, மு. மயூரன் ஆரம்பித்து வைத்தார். மு. மயூரன் வந்தி அண்ணாவை அழைக்கும்போதே நினைத்தேன், அடுத்தது என்னிடம் இது வரும் என்று. பாடசாலைக் காலங்களில் அஞ்சல் ஓட்டத்தில் இயலுமான பங்களிப்பு (தனிய ஓட ஏலாது) செய்த காரணத்தால், இதையும் ஒரு அஞ்சல் ஓட்டமாக நினைத்து மேலே கொண்டு செல்வதில் எனக்குத் தயக்கமும் இல்லை. வலையில் நான் பதிய வந்தது ஒன்றும் பெரிய கதையும் அல்ல, அது பற்றிச் சொல்லப்போகும் நான் நல்ல கதை சொல்லியும் அல்ல. ஆனால் முடிந்தவரை சுவையாகச் சொல்கிறேன். (இதற்குத்தானே ஆசைப்பட்டாய் வந்தியத்தேவா)

விதிமுறைகள்
1. ஒவ்வொருவரும் தாம் வலைபதிய வந்த கதையை, இன்று வரையான தமது அனுபவங்களைச் சொல்ல வேண்டும்.

2. கதை சொல்லி முடிந்ததும் விளையாட்டுக்கு 4 பேரை அழைக்க வேண்டும். அழைப்பதோடு அழைக்கப்படும் நால்வருக்கும் அழைப்பினைத் தெரியப்படுத்தவும் வேண்டும். (தடித்த எழுத்தில் இருப்பதை மயூரன் அண்ணா, வந்தி அண்ணா இருவரும் கவனிக்கவும், உங்கள் பதிவுகளில் மூவருக்கும் என்று இருக்கிறது)

3. கதை சொல்லுபவர்கள், தாம் தமிழை எழுதப் பயன்படுத்திய கருவிகள் தொழிநுட்பங்கள், சந்தித்த சிக்கல்களைச் சொல்லவேண்டும்.

மேலும் விதிமுறைகள் ஆலோசனைகளின் பேரில் சேர்க்கப்படலாம்.

என் கதை
நான் கல்வி மற்றும் தொழில் ஆகிய இரு துறைகளைத் தவிர வேறு ஏதாவது ஒரு துறையில் கட்டாயம் கவனம் செலுத்தியே ஆகவேண்டும் என்கிற ஒரு நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டேன். கனடாவிற்கு கல்வி அனுமதிப் பத்திரம் மட்டும் பெற்று வேறொருவர் காசில் படிக்கும்போது என்னுடைய பெறுபேறுகளை உச்சத்தில் வைத்திருக்கவும், பொருளாதார ரீதியில் கொஞ்சமாவது மேம்படவும் போராடவேண்டிய கட்டாயம். நாடுவிட்டு வந்தவர்களுக்கு ஆரம்பத்தில் ஏற்படும் கலாச்சார அதிர்ச்சி எல்லாம் சேர்ந்து கொஞ்சம் வதைத்த காலம். எடுத்ததுக்கெல்லாம் கோபம் வரும். சில சமயங்களில் என்ன செய்கிறேன் என்று தெரியாதளவுக்கு ஒரு கோபம் வரும். தலையை உடைத்து எறிந்துவிடு என்கிற அளவுக்கு தலை வலிக்கும். கிட்டத்தட்ட இரண்டு வருடங்கள் போராடிப் பார்த்து கடைசியாக நான் நாடியது, மருத்துவர் லம்போதரனை.

சில விசயங்களை மனம் விட்டுப் பேசியபோது, மனச் சோர்வு அல்லது மனப் பிறழ்வுக்குரிய அறிகுறிகள் இருப்பதாகக் கூறினார். அது பேரதிர்ச்சி. அவர் சொன்னபடி வேறு விடயங்களில் கவனம் செலுத்த ஆரம்பித்தேன். அடிக்கடி நூலகங்களில் போய் கண்ணில் கண்ட புத்தகங்களை வாசித்தேன். முகம் தெரியாதவர்கள் நடத்தும் நடன, இசைக் கச்சேரிகளில் ஒரு ஓரத்தில் போய் குந்தி இருப்பேன். இந்த இயல், இசை எதிலுமே நான் தேர்ந்தவனல்லன். ஆக, என் அடிமன அழுக்குகளை அவைமூலம் வெளியேற்ற முடியாது. பாடசாலைக் காலங்களில் ஆங்கில தினப் போட்டிகளில் creative writing ல் 4முறை இரண்டாவதாகவும் 2 முறை மூன்றாவதாகவும் வந்திருக்கிறேன். ஆக, நான் ஏன் எழுதக்கூடாது என்ற எண்ணம் இருந்தது. 3 வருடமாக விட்டுப் போயிருந்த டயரி எழுதும் பழக்கத்தைத் திரும்ப ஆரம்பித்தேன்.

என்னை வலையுலகுக்கு இழுத்து வந்த பிதாமகர், அண்ணா ஆதிரை அவர்கள். அடிக்கடி Face Bookல் தன்னுடைய பதிவுகளுக்கு இணைப்புக் கொடுப்பார். அவரது 'அழாதே நண்பா' 'அப்போது வெட்கித் தலைகுனிந்து நிற்பீர்கள்' ஆகிய பதிவுகள் தான் என்னை வலைப்பூவில் கொஞ்சம் உன்மத்தம் கொண்டு எழுத வைத்தது. அதுவரை ‘கிருத்திகனின் கிறுக்கல்கள்' என்றிருந்த என் வலைப்பூ ‘மெய் சொல்லப் போறேன்' என்று மாறியது. ஆரம்பகாலப் பதிவுகள் பல எனக்கே பிடிப்பதில்லை. வாசகர்களை என் வலைக்கு அழைக்கும் சூட்சுமமும் தெரியவில்லை. என்னுடைய நண்பர்கள் மட்டுமே பின்னூட்டம் இட்டார்கள். சூட்சுமம் புரிய வைத்தது என்னுடைய ‘அவள்+அவன்= அது' என்கிற ஒரு பதிவில் ‘தமிழர்ஸ்' நிர்வாகிகள் போட்ட ஒரு பின்னூட்டம் மூலமாக.

முதன் முதலில் என்னுடைய நூல் என்ற சிறுகதை (???!!!) முயற்சியைத்தான் அதிக திரட்டிகளில் இணைத்தேன். என்னை யார் வாசித்தார்களோ, யார் பின்னூட்டம் போட்டார்களோ அவர்களிற்குத் தீனிபோடும் விதத்தில் எழுதிய நான் இந்த மாதம் எழுதிய ‘நான் பார்த்த இலங்கை' தொடரின் முதல் பகுதியில் இரு வேறு வாசகர்களுக்கு இரு வேறு வடிவங்கள் என்று ஒரு ஆபாசத்தைச் (அப்போது ஆபாசமாகத் தெரியவில்லை) செய்ததன் காரணமாக, சில படிப்பினைகளைப் பெற்றுக் கொண்டு, இப்போது கொஞ்சம் திருத்தமாக எழுதி வருகிறேன். வலையுலகுக்கு வந்து இன்னும் முழுமையாக 6 மாதங்கள் முடியாத நிலையில் 141 பதிவுகள் (இதோடு சேர்த்து) போட்டுவிட்டாலும், இன்னும் நான் பதிவுலகில் ‘பாலர் வகுப்பு' தான். ஆக, பெரியவர்கள் என்னையும் கைபிடித்து அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

அனுபவங்கள்-தட்டச்சு
நான் தமிழை தட்டச்சத் தொடங்கியதே Unicode முறையில்தான். இலங்கையில் அப்பாவின் ‘தட்டச்சுக் கருவியில்' பார்த்துப் பார்த்துக் குத்தியபின் இப்போதுதான் தமிழ் தட்டச்சினேன். முதலில் higopi என்ற தளத்தில் தட்டச்சி, படியெடுத்து ஒட்டிய எனக்கு, ஞானியின் திண்ணை வலையில் NHM Writer அறிமுகமாகி, Phonetic முறையில்தான் தட்டச்சி வருகிறேன்.

இந்த முறைக்கு எதிரான பலமான கருத்துக்கள் இருந்து வருகின்றன. என்னைப் பொறுத்தவரை தமிழ் எழுத்துருக்கள் முழுமையாகத் தெரிந்தவர்கள் இவற்றைப் பயன்படுத்துவதால் எந்தத் தீங்கும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. 'ammaa' எனபது 'அம்மா' என்று வராமல் ‘சும்மா' என்று வருமாறு யாராவது அமைத்தால் நாங்கள் அப்படியே தட்டச்சிக் கொண்டு போவோமா? இல்லைத்தானே? ‘அ' எங்கே இருக்கிறது என்று தேடி அடிப்போம். கிட்டத்தட்ட எல்லாவிதமான தட்டச்சு முறைகள் (தமிழ் 99, பாமினி) பயன்படுத்துவோரும் இந்த விசையை அழுத்தினால் இந்தத் தமிழ் எழுத்து வரும் என்றுதான் மூளையில் பதித்திருப்பார்கள். இந்த முறையில் வேகம் கூட, இந்த முறையில் வேகம் குறைய என்று வாதாடலாமே ஒழிய, இந்த முறை தமிழை அழிக்கும், இது வளர்க்கும் என்று வாதாடுவது எல்லாம் ‘என் முறை சரி, உன் முறை பிழை' என்று நிரூபிக்க முயலும் சராசரி மனித இயல்பாகவே எனக்குப் படுகிறது.

வசந்தன் தன்னுடைய பதிவில் சொன்னது போல், எதிர்காலச் சந்ததி தட்டச்சித் தமிழ் படிக்கும்போது, இதில் எந்த முறையையும் நான் சிபாரிசு செய்ய மாட்டேன். அதுவும் அவர்களுக்கு தமிழ் எழுத்துருக்கள் முழுமையாகத் தெரியாமல், phonetic என்றொரு முறை இருப்பதையே சொல்லிக் கொடுக்க மாட்டேன். என்னைப் பொறுத்தவரை அவர்களுக்குத் தமிழை எழுத்துருக்களை முழுமையாகச் சொல்லிக் கொடுத்து அதன் பின் எப்படி வேண்டுமானாலும் தட்டச்ச விடலாம். அல்லது தமிழ் எழுத்துருக்களை சரியாக அறிமுகம் செய்து அவை பொறிக்கப்பட்ட விசைப்பலகைகளைப் பயன்படுத்தலாம். மற்றபடி Phonetic முறைப்படி ‘அம்மா' ‘ammaa' என்று பதிவது போலவே பாமினியில் 'அம்மா' ‘mk:kh' என்றும் தமிழ் 99ல் ‘அம்மா' ‘akfkq' என்றும்தான் பதியும். எதிர்காலச் சந்ததிக்குத் தமிழ் கற்பிப்பதில் இவை எதுவுமே உதவி செய்யப்போவதில்லை. (இது ஒரு சிறுவனின் கருத்து. குத்திக் கிழிக்காதீர்கள். நித்திரைவிட்டு எழும்பி மனம் சஞ்சலம் இல்லாத நிலையில் கண்ணை மூடி யோசித்துப் பாருங்கள். நான் சொல்வதிலும் நியாயம் இருப்பது புரியும்)

அனுபவங்கள்- மற்றவை

• சுயம் இல்லாமல் எழுதுகிறேன் என்ற குற்றச்சாட்டு கற்றுத்தந்த பாடங்கள் அதிகம். அந்தக் குற்றச்சாட்டை ஏற்றுக் கொள்கிறேன். சில சொற்களைத் தேவையில்லாமல் பயன்படுத்தியிருக்கிறேன். என்ன அந்தச் சர்ச்சை மூலம் ஏற்கனவே அறிமுகமாகி இருந்த நண்பர்களின் (யாரைச் சொல்கிறேன் என்று தெரியும்) நட்பு வலுப் பெற்றது. புது வழிகாட்டிகள் கிடைத்தார்கள். சர்ச்சையை ஆரம்பித்து வைத்த மூத்தவருக்கு நன்றி.
• சமீபத்தில் இன்னொரு பதிவில் நான் விட்ட பிழைகள் பற்றி 'பெட்டை' சில படிப்பினைகளைத் தந்திருக்கிறார். அந்தப் பிழைகளையும் எதிர்காலத்தில் தவிர்த்து எழுதுவேன் என இந்தப் பதிவுமூலம் உறுதியளிக்கிறேன். ஆக, 'பெட்டை'க்கும் நன்றி.
• முகம் தெரியாத நட்புகள், வயதெல்லையின்றிய நட்புகள் என்று பலநட்புகளை இந்த தந்திருக்கும், என் மன ஓட்டங்களுக்கு வடிகாலாக இருக்கும் வலையுலகுக்கும் நன்றி.

என்னுடைய அழைப்புகள்

1. ஆதிரை- பதிவுலகத்தில் என்னுடைய பிதாமகர். மூத்த அண்ணன். ஆளை அடிக்கடி மாட்டி விடலாம், எதையும் சமாளிப்பார். அதனால் இதையும் சமாளிப்பார் என்றே நம்புகிறேன்
2. பால்குடி- நெருக்கமான தோழன். இன்னொரு இடிதாங்கி. கூடுதல் தகவல்கள்- பள்ளிநாட்களில் பல மேடைகள் கண்டவர். பலரை விழுந்து விழுந்து சிரிக்கவும், சில சமயம் கண்களைத் துடைக்கவும் வைத்தவர். ஆள் மிருதங்கம் நல்லா வாசிப்பார் என்று தெரியும். பாடசாலைக் காலத்தில் சித்திரம் படித்ததாக ஞாபகம். இவர்கள் ஊருடனான கிரிக்கெட் போட்டிகளில் குத்துக்கட்டை போட்டு எங்களை வீழ்த்தி சாபத்தைச் சம்பாதித்தவர்.
3. அருண்மொழிவர்மன்- வலையுலகு தந்த இன்னொரு இனிய நட்பு. 12 மணிக்குக்கூட தொ(ல்)லை பேசினாலும் சிரித்தபடி கதைப்பவர். நேற்றுத்தான் இவரை நேரில் சந்தித்த
4. சாயினி- கனகாலம் இவா எழுதேல்லை. ஆளை மாட்டி விடவேணும் என்ற நல்ல எண்ணம்தான். ஐந்தாம் வகுப்பு வரை ஆரம்பப் பாடசாலையிலும், 8ம் வகுப்பு வரை ரியூசனிலும், ஒன்றாகப் படித்தா. இலங்கையில் இருந்து எழுதிய முதல் தமிழ்ப் பெண் பதிவர் என்று சயந்தன் சொல்லுவார். (எல்லாப் புகழும் சயந்தனுக்கே).

இலங்கைப் பதிவர்கள் சந்திப்பு

இலங்கைப் பதிவர்கள் சந்திப்பு கொழும்பில் இன்று இனிதே நடந்தேறியது. கனேடிய நேரம் சரியாக சனிக்கிழமை இரவு 11:43 க்கு (இலங்கை நேரம் 9:13) ஆரம்பித்த இந்த ஒன்றுகூடல் சரியாக ஞாயிறு அதிகாலை 3.28க்கு நிறைவு பெற்றது. 'கௌபாய்மது' என்ற பதிவரால் இணையத்தில் நேரடி ஒளிபரப்புச் செய்யப்பட்ட இந்த ஒன்றுகூடலை நானும் முழுமையாகப் பார்த்தேன். நேரடி ஒளியலை கிடைத்த வலைத்தளத்தில் இருந்த கலந்துரையாடும் வசதி காரணமாக, சந்திப்பில் நேரடியாகக் கலந்து கொண்டிருந்த பதிவர் ஊரோடி, கௌபாய்மது ஆகியோர் மூலமாக எங்கள் கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொண்டதோடு, வசந்தன், கானாபிரபா, சயந்தன் ஆகியோர் நடத்திய இணையக் கலந்துரையாடலிலும் சில சுவையான தகவல்களைப் பெற்றுக் கொள்ளக்கூடியதாக இருந்தது. இந்தச் சந்திப்பில் நான் அவதானித்த, கற்றுக்கொண்ட விடயங்கள் வருமாறு.

• இலங்கை நேரப்படி 9.13க்கு ஒன்றுகூடல் ஆரம்பமானது. இது உண்மையிலேயே பாராட்டப்பட வேண்டிய விடயம். 9.00 மணிக்கு ஆரம்பிக்க வேண்டிய ஒன்றுகூடல் 10.00க்கு முன் ஆரம்பித்ததே ஒரு பெரிய சாதனை.
• நேரடி ஒளிபரப்பு 9.30 இலிருந்து சீராக கிடைத்தது. இது மதுவின் முதல் முயற்சியாம். ஒன்றுகூடல் ஆரம்பமாகும் நேரத்துக்கு மண்டபத்துக்கு வந்தவர்கள் மட்டும் 55 பதிவர்கள். மூத்தவர்கள் தொடக்கம், 11 வயது இளையவன் வரை வந்திருந்தார்கள்.
  
• புல்லட் அறிமுகவுரை நிகழ்த்தினார். அதன் பின் சுபானு உரையாற்றினார். அவரைத் தொடர்ந்து ஆதிரை Bloggerன் 10வது பிறந்த நாள் கொண்டாடினார்.
• Blogger ஆரம்பித்த 10 ஆவது ஆண்டு நிறைவு விழாவும் நேற்று என்பது ஒரு தற்செயலான ஒற்றுமை. அதை கேக் வெட்டிக் கொண்டாடினார்கள். எழுந்தமானமாகத் தெரிவு செய்யப்பட்ட 10 பதிவர்கள் மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைக்க, மூத்தவர்களான திரு.அந்தனி ஜீவா, கவிஞர் திரு.மேமன் கவி, சிறப்பு விருந்தினரான திரு.எஸ்.எழில்வேந்தன் மற்றும் வலைப்பதிவர் டொக்ரர் ஜீவராஜ் ஆகியவர்கள் கேக் வெட்டினார்கள்
• அதன் பின்னர் மருதமூரான், சேரன்கிரிஷ், லோஷன் ஆகியோர் உரையாற்றினர். சிறப்பு விருந்தினர் எழில்வேந்தன் மருதமூரானுக்குப் பின்னர் சிறப்புரை ஆற்றினார்.
• லோஷனின் உரையைத் தொடர்ந்து விவாதங்களுக்குள் நுழைந்தார்கள், நேரடியாகப் பங்கு கொண்டவர்களும், இணையத்தில் இருந்தவர்களும்.
• தமிழில் தட்டச்சு செய்வது பற்றி காரசாரமாக விவாதித்தார்கள். அதுவும் இணையத்தில் எங்களோடு உரையாடிக் கொண்டிருந்த வசந்தன் அண்ணாவும், சயந்தன் அண்ணாவும் Phonetic Unicode முறையைக் காரசாரமாக விமர்சித்தார்கள். (என்னட்டையும் தமிழ் எழுத்துக்கள் இருக்கிற கீ-போட் இருந்தா நானும் வடிவா டைப் செய்வன். ஊரில இருந்தது, இஞ்ச தேடோணும்.)
  
• இலங்கைப் பதிவர்கள் அதிகளவில் இலங்கையில் பயன்பாட்டில் இல்லாத சொற்களைப் பயன்படுத்துவது பற்றி விமர்சிக்கப்பட்டது. சயந்தன் அண்ணா அடிக்கடி ‘கீத் இது உனக்குத்தான்' என்று சொல்லி நக்கலடித்தார். (அண்ணா, ஒன்லைனில நான் மாட்டீற்றன்... ஆனா கன ஆரம்பநிலை வலைப் பதிவர்களுக்கு தொப்பி பொருந்தும். அனுபவம் சேரச் சேர எல்லாம் சரிவரும் அண்ணா, இப்ப ஏசாதையுங்கோ)
• புனைபெயர்களில் எழுதுபவர்கள் பற்றியும் கொஞ்சம் விவாதித்தார்கள். நான் புனை பெயரில் எழுதாவிட்டாலும், இலங்கையில் உள்ள பதிவர்கள் சொந்தப் பெயர்களில் எழுதுவது எந்தளவு நடைமுறைச் சாத்தியமானது என்று சீர்தூக்கிப் பார்க்கவேண்டும் என்பது என்னுடைய தாழ்மையான கருத்து.
• ழ,ல,ள, ந, ன, ண பற்றியும் பேசினார்கள். இந்தப் பிரச்சினையில் எனக்கு சம்பந்தம் இல்லை என்பது என்னுடைய கருத்து.
• பல பதிவர்களின் பதிவுகள் சினிமா சம்பந்தப் பட்டு இருப்பதாக ஒரு கருத்து முன்வைக்கப்பட்டது. அதை நானும் ஒப்புக் கொள்கிறேன். சில நாட்களுக்கு முன்னர் நடந்த ஒரு பிரச்சினையின் பின் முடிந்தளவுக்கு ‘சினிமா மட்டும்' கருப்பொருளான பதிவுகளை இயலுமானளவுக்குத் தவிர்த்திருக்கிறேன். அது தரமான பதிவுகளை, சுயம் நிறைந்த பதிவுகளைத் தருவதற்கான என்னாலான முயற்சி.
• எங்கள் வாழ்வியலில் பயன்பாட்டில் இல்லாத சொற்களைப் பயன்படுத்தாமல், அன்றாடம் பயன்படுத்தும் சொற்களைப் பயன்படுத்துங்கள் என்ற கருத்தை சிரம் தாழ்த்தி ஏற்றுக் கொள்கிறேன். ஆனால், இன்ன இன்ன விடயங்களைத்தான் ரசிக்க வேண்டும், இன்ன இன்ன விடயங்களை ரசிக்கக்கூடாது என்ற கட்டுப்பாடுகளையும், என்னமாதிரியான உரைநடையில் எழுதவேண்டும் என்பதையோ யாரும் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்பது என் கருத்து.
• யாழ்தேவி என்ற பெயரில் உள்ள திரட்டி இலங்கைப் பதிவர்கள் அனைவருக்கும் பொதுவான பெயராக இருக்க முடியாது என்ற வாதம் நியாயமானதாகப்படுகிறது. இப்போது கொழும்பு-தாண்டிக்குளம் (தகவல் தந்தது: சயந்தன் அண்ணா) செல்லும் புகையிரத வண்டிதான் யாழ்தேவி என்றால், அது ஒரு பொதுமைப் படுத்தப்பட்ட இலங்கைத் தமிழருக்கான அடையாளமாக இருக்காது.
• விழாவை வந்தியத்தேவன் தன்னுடைய ‘பின்னூட்டத்துடன்' முடித்து வைத்தார். வந்திருந்த அனைவருக்கும் வடை, பற்றீஸ், கேக், நெஸ்கஃபே வழங்கப்பட்டது. இணையத்தில் இருந்து இணைந்த நாங்கள் கொட்டாவி மட்டும் விட்டோம்.

சந்திப்பு சம்பந்தமான படங்களை ஆதிரையின் தளத்திலோ, வந்தியத்தேவனின் தளத்திலோ பாருங்கள்.

தனிப்பட்ட சந்தோஷங்கள்

• பள்ளிக்காலத் தோழர்களான பால்குடி, பனையூரான், ஆதிரை ஆகியோரை மீண்டும் கண்டது. வந்தியத்தேவன் அண்ணாவின் குரல் கேட்டது.
• ஒன்றுகூடலில் பேசியவர்களின் பேச்சுக்களிலும், கலந்துரையாடலிலும், கானா பிரபா, சயந்தன், வசந்தன் ஆகிய மூத்தவர்களுடனான உரையாடலில் கிடைத்த சில பயனுள்ள கற்கைகள்.
  
• எங்கட பொடியள் செய்த நேரடி ஒளிபரப்பு. மதுவுக்கு திரும்பவும் வாழ்த்துக்கள்.
  
• இந்தியப் பதிவர்கள் சிலர் வந்து வாழ்த்தினார்கள், ஒன்லைனில்.

ஒரு தனிப்பட்ட துக்கம்

• எங்கள் ஒன்லைன் விவாதத்தின் இடையே அடிக்கடி ஒருவர் பெயரை மாற்றி மாற்றி எங்களைக் கோபமூட்ட முயன்றது.

ஆக மொத்தத்தில், இரண்டு பேர் சேர்ந்தாலே பொதுக்கூட்டம் என்கின்ற மாதிரி ஒன்றுகூடல்கள் நிகழும் ஒரு காலத்தில் அறுபது பேர் கலந்து கொண்ட ஒன்றுகூடலை ஒருங்கிணைத்த வந்தியத்தேவன், லோஷன், புல்லட், சுபானு ஆகியோருக்கும், கலந்து கொண்டு சிறப்பித்த அனைவருக்கும் வாழ்த்துக்களும் நன்றிகளும்.

பதிவர் சந்திப்பின் முழுமையான ஒலி வடிவம்: நன்றி மதுவதனன்

வலைத்தளங்களில் தமிழில் தட்டச்சுவது கடினமாய் இருக்கிறதா?

பதிவுலகத்துக்கு புதுசா? இன்னொரு வலைமனையில் டைப் செய்து அவர்கள் தரும் தமிழாக்கத்தைக் வெட்டி ஒட்டி அல்லாடுகிறீர்களா? உங்களுக்குதான் இந்தப் பதிவு. நானும் கூகிளின் மொழிபெயர்ப்பு, கோபியின் யுனிகோடு, எழில் நிலா யுனிகோடு என்று அலைந்தவன்தான். அப்புறம் எங்கோ முட்டி மோதி நான் கண்ட இந்த நல்ல மென்பொருளை உங்களுக்கும் அறிமுகப் படுத்துகிறேன். இது நிச்சயம் பதிவுலகில் பிரபலமாயிருக்கும் என்ற என்னுடைய நம்பிக்கை காரணமாக கடந்த 5 மாதங்களாக நான் பாவிக்கும் இந்த மென்பொருள் பற்றிய சிறிய அறிமுகத்தைத் தராமல் விட்டது என்னுடைய தப்பு. சமீபத்தில் சில நண்பர்களோடு பேசியபோதுதான் அவர்களும் இன்னமும் வெட்டி ஒட்டுகிறார்கள் என அறிந்து கொண்டேன். ஆக, NHM Writer பற்றிய ஒரு அறிமுகம் இங்கே.

NHM Writer சில தகவல்கள்

இந்த மென்பொருள் 10க்கு மேற்பட்ட இந்திய மொழிகளுக்கான யுனிகோடுகளை உள்ளடக்கியது.

• Firefox, Internet Explorer, Google Chrome, Safari உட்பட அனைத்து ப்ரவுசர்களிலும் வேலை செய்வதுடன் கிட்டத்தட்ட எல்லா மைக்ரோசொஃப்ட் மென் பொருள்கள், எல்லா மைக்ரொசொஃப்ட் ஒஃபிஸ் மென்பொருள்கள், எல்லா மெசஞ்சர்கள் ஆகியவற்றிலும் நேர்த்தியாகப் பங்காற்றுகிறது.
• தமிழ் தட்டச்சு தெரிந்தவர்களுக்கான சில எழுத்துருக்களைக் கொண்டுள்ள இந்த மென்பொருள், தமிழ் தட்டச்சு தெரியாதவர்களுக்கு ஒரு வரப்பிரசாதம்.
• எல்லா விண்டோஸ் இயங்கு தளங்களிலும் சிறப்பாக நிறுவிக்கொள்ளலாம் இந்த மென்பொருளை.

NHM Writer எங்கே கிடைக்கும்?

New Horizon Media என்ற ஒரு நிறுவனம் வழங்கும் இலவச மென்பொருள் இது. கூகிளாண்டவரிடம் NHM Writer என்று கேட்டால் முதலாவதாகப் பட்டியலிடுவார். இல்லை அப்படி கூகிளாண்டவரிடம் தலைவணங்க மாட்டோம் என்றால் இங்கே அழுத்தி திறக்கும் பக்கத்தில் தரவிறக்கிக் கொள்ளுங்கள். தரவிறக்கும் NHMWriterSetup1511.exe என்ற ஃபைலை உங்களுக்கு இலகுவான இடத்தில் சேமித்துக் கொண்டால் உத்தமம். பக்கத்திலேயே அறிவுறுத்தலகள் கொண்ட ஒரு PDF File இருக்கிறது.

எப்படி இன்ஸ்டால் செய்வது?

வழமை போலத்தான். NHMWriterSetup1511.exe ஃபைலில் இரண்டு முறை க்ளிக் செய்ய NHM Set-up Wizard உங்களை மீதிப்படிகளில் வழிநடத்திச் செல்லும்.

லைசென்ஸ் அக்ரீமெண்டை ஏற்றுக் கொள்கிறாயா என்று கேட்கும். (ஏற்றுக்கொள்ளாமல் எப்பிடி இதை நிறுவலாம்?). ஆகவே, கை கட்டி வாய் பொத்தி ஏற்றுக்கொள்ளவும்

லைசன்ஸ் அக்ரீமெண்டை ஏற்றுக் கொண்டதும் எங்கே இன்ஸ்டால் செய்ய விரும்புகிறீர்கள் என்று கேட்கும். பயப்படாமல் Next பொத்தானை அழுத்துங்கள். கூடுதலான பி.சி.கள் தாமாகவே சரியான இடத்தைத் தேர்வு செய்வன.

அடுத்த ஸ்டெப்தான் ரொம்பவே முக்கியம். உன்னுடைய மொழி என்னவென்று கேட்கும். அதில் தமிழைத் தேர்வுசெய்து விடுங்கள்.

அதன் பின்வரும் ஸ்டெப்பைப் பற்றிக் கவலையே படாமல் Next பொத்தானை அழுத்துங்கள். அடுத்த ஸ்டெப்பில் Create Desktop Icon, Create Quick Launch Icon ஆகிய இரண்டு தெரிவுகளையும் தேர்ந்தெடுங்கள். மீண்டும் Next பொத்தானை அழுத்த NHM Writer மென்பொருள் உங்கள் கணனியில் நிறுவப்பட்டு விடும்.

எப்படிப் பயன்படுத்துவது?

நீங்கள் வழமையாக ஒரு மென்பொருளை எப்படி ஆரம்பிப்பீர்களோ, அவ்வாறே இதையும் ஆரம்பியுங்கள். உங்கள் கணனியின் Task Barன் வலது மூலையில் (இன்னும் பாமரத்தனமாகச் சொல்வதானால், கணனித் திரையின் வலது மூலையில்) ஒரு மணி உருவம் தென்படும். அந்த மணி சாதாரண வெண்கல நிறத்தில் இருந்தால் நீங்கள் ஆங்கிலத்தில் மட்டுமே தட்டச்சு செய்யலாம். அந்த மணி மீது உங்கள் Mouseஐ நகர்த்தி, Left Click செய்ய இந்த மென்பொருளில் உள்ள நான்கு தமிழ் யுனிகோடு மென்பொருள்களையும் இது பட்டியலிடும். அதில் ஒன்றைத் தெரிவு செய்து நீங்கள் ஜமாய்க்க வேண்டியதுதான். தமிழ் தட்டச்சு தெரியாதவர்கள் Alt+2 ஐ அழுத்தினால் வரும் யுனிகோடை பாவியுங்கள். உள்ளதிலேயே இலகுவானது இதுதான்.

நீங்கள் தமிழில் டைப் செய்யும் நிலையில் இருக்கிறீர்கள் என்பதை தங்க நிறத்தில் ஒளிரும் மணி மூலம் உறுதி செய்யலாம். மணி சாதாரண வெண்கல நிறத்தில் இருக்கும்போது ஆங்கிலத்தில் மட்டுமே டைப் செய்யலாம். ஆங்கிலத்துக்கும் தமிழுக்கும் Alt உடன் உரிய பொத்தான்களை அழுத்தி மாற்றிக் கொள்ளலாம்.

வேறு Options களுக்கும், Settings க்கும் என்ன செய்வது?

இதற்கு Mouseஐ மணிக்கு மேல் வைத்து Right Click செய்யுங்கள். உங்களுக்கு என்னென்ன மாற்றங்கள் தேவை, என்ன உதவி தேவை, அப்டேட் ஏதாவது தேவையா, On Screen Keyboard தேவையா என்று கேட்டு எல்லாவற்றையும் வழங்குகிறார்கள்.

NHM Writer எவ்வளவுக்கு உபயோகமானது?

• வெட்டி ஒட்டுவதிலுள்ள எரிச்சல்கள் இதில் இல்லவே இல்லை.
• Tamil Phonetic Unicode இருப்பதால் இதைவிட இலகுவான தட்டச்சு மென்பொருள் உங்களுக்குக் கிடைக்காது என்றே சொல்லலாம்
• MS Office இலுள்ள அனைத்து மென்பொருளிலும் வேலை செய்கிறது
• அனைத்து Chat களிலும் பயன்படுத்தலாம்
• Alt உடன் இன்னொரு 'கீ'யை மட்டும் பயன்படுத்தி ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் மாறி மாறி டைப் செய்யலாம்
• பந்தி பிரித்து நேர்த்தியாக உங்களது படைப்புக்களை டைப் செய்யலாம்.
• ப்ளாகரில் புதிய பதிவுகளை நேரடியாக இடலாம்

பின்குறிப்பு: படங்கள் என்னுடையவை அல்ல. பதிவர் Faizal உடையவை. அவருக்கு நன்றி. கிட்டத்தட்ட இதே போல் ஒரு பதிவை மேலும் சில விபரங்களோடு அவரும் இட்டிருக்கிறார். அவரது அனுமதியின்றி படங்களைப் பயன்படுத்தியதுக்கு மன்னிப்பாராக.

'A' ஜோக் சொன்னால் குற்றமா?

வயது வந்தவர்களுக்கான ஜோக் சொன்னால் அது ஏதோ செய்யக்கூடாத செயல் என்பது போல் குதிக்கிறார்கள் பலர். அண்மையில் நான் 'வயாகரா தாத்தா சொன்ன விபரீதக் கதைகள்' என்ற தலைப்பில் விகடனில் சிறிது காலத்துக்கு முன்னர் வந்த ஜோக் ஒன்றைப் பதிவிட்டேன். அப்போது ஒரு பின்னூட்டம் ஒன்றில் ஒரு நண்பர் ‘விகடன் வியாபாரத்துக்காக அதைச் செய்தது. அதையே செய்து நீங்களும் அதே குப்பைதான் என்று காட்டிவிட்டீர்கள்' என்று பின்னூட்டம் இட்டிருந்தார். இதேபோல் கேபிளாரின் ‘கொத்து பரோட்டா'வுக்கும் கண்டனப் பின்னூட்டங்கள் வருவதைக் கவனித்திருக்கிறேன். எனக்கு ஒன்று மட்டும் புரியவேயில்லை, இப்படியான ஜோக்குகள் சொல்வது தப்பா?

என்னைக் குப்பை என்று சொன்ன பதிவரைப்பற்றி எனது மனதில் சில கேள்விகள் எழுந்தன. என்னுடைய பதிவின் தலைப்பு ‘வயாகரா தாத்தா (18+)' என்பதாகவே இருந்தது. அத்துடன் அந்த பதிவுக்கான படத்தில் கூட கண்டிப்பாக வயது வந்தவர்களுக்கு மட்டும் என்று தெளிவாகப் போட்டிருந்தேன். இப்படி ஒரு உங்கள் வார்த்தையில் ‘குப்பை மேட்டர்' என்பதற்கான அத்தனை அறிகுறிகள் இருந்தும் ஏன் அந்தப் பதிவுக்குள் நுழையவேண்டும்? நான் பதிவைப் படிக்கவில்லை, கண்டன பின்னூட்டம் மட்டும் போடவே வந்தேன் என்று சப்பைக்கட்டு கட்டாதீர்கள். உங்களுக்கெல்லாம் உள்ளூர இப்படியான மேட்டர் எல்லாம் வாசிக்கும், எழுதும், பேசும், செய்யும் ஆசை இருக்கவே இருக்கிறது. ஆனால், மற்றவன் வாசித்தாலோ, எழுதினாலோ, பேசினாலோ, செய்தாலோ குய்யோ முறையோ என்று குதிப்பீர்கள். எந்த ஊர் நியாயம் ஐயா இது? இதில் பெரிய காமெடி என்னவென்றால், பின்னூட்டம் போட்ட வெண்மையான காட்டிலிருந்து வந்தவர் இதுவரைக்கும் நான் எழுதிய வேறெந்தப் பதிவுகளின் பக்கமும் தலைவைத்தே படுக்கவில்லை. வயது வந்தவர்களுக்கான ஜோக் என்றதும் எலும்பு கண்ட நாய் மாதிரி ஓடிவந்து விட்டு, 'நான் உத்தமனுங்கோ.. எல்லாரும் நம்புங்கோ' என்கிறார்.

கேபிளாருக்கு நடக்கும் கொடுமை இதைவிட மோசம். கேபிளாரின் வலைப்பூவுக்கு வரும் புதிய வாசகர்கள் திட்டினாற்கூட பரவாயில்லை. அவரது பதிவுகளைப் பற்றி நன்றாகத் தெரிந்தவர்களே திட்டித் தீர்க்கிறார்கள். அதிலும் புதிது புதிதாக User Id எல்லாம் உருவாக்கி வந்து மொத்துகிறார்கள். மயாதி, மயில் போன்ற சிலர் மட்டுமே தாங்கள் இப்படியான ஜோக்குகளைப் பிரசுரிப்பதைக் கண்டிக்கவில்லை என்றும், இப்படியான பதிவுகளைப் வாசிக்கும்போது கொஞ்சம் எச்சரிக்கையாக வாசகர்கள் இருப்பதற்கு ஏதுவாக ஏதாவது அறிவிப்புகளை (18+, வயது வந்தவர்களுக்கு மட்டும்) தருமாறும் உருப்படியாகப் பின்னூட்டம் போட்டிருக்கிறார்கள். அவர்கள் சொல்வதில் நியாயம் இருக்கிறது. ஆனால், ‘இது ஒரு மாதிரி பதிவு' என்று கூவிக் கூவி பதிவிட்டாலும், உள்ளே வந்து வாசித்துவிட்டு தங்களை உத்தமராகக் காட்டிக்கொள்ள பின்னூட்டம் போட்டுக் கொல்லும் சிலரை என்ன செய்யமுடியும்?

வயது வந்தவர்களுக்கான உரையாடல்களும் கதையாடல்களும் சமூகத்தில் மலிந்திருக்கின்றன. இலைமறைகாயாக சொல்லப்படும் பல பச்சைப் பேச்சுக்களை நான் பல பெரிசுகள் பேசக் கேட்டிருக்கிறேன். ‘கோழி' என்ற சொல்லுக்குரிய கொச்சை அர்த்தம் மிகச் சாதாரணமாக பல இடங்களில் பயன்படக் கண்டிருக்கிறேன். இந்தப் பூனையும் பால் குடிக்குமா என்று இருந்த பலரின் மறுபக்கங்களையும் கண்டிருக்கிறேன். நிர்வாணக் காட்சிகள் வரும் படங்கள் என்றாலே ஏதோ அருவருக்கத்தக்க கேவலங்கள் என்ற மாதிரிப் பேசுபவர்களும் உண்டு (நான்கூடப் பேசியிருக்கிறேன்). ஆனால் இயல்பாய் இருப்பது எப்படி என்று அனுபவம் சொல்லிய பாடங்களின் பின்பு, அப்படி அதைப் பார்க்கமாட்டேன் இதைக் கேட்கமாட்டேன் என்று சொல்வதெல்லாம் வெளியுலகுக்கு எங்களை உத்தமனாகக் காட்ட முயலும் ஒரு கேவலமான வித்தை என்பதைப் புரிந்துகொண்டேன். எல்லோருக்கும் உள்ளூர ஆசை இருக்கும், ஆனால் வெளியில் காட்டிக்கொள்ளமாட்டார்கள்.

காமம் என்பது தீண்டாப் பொருளா? மனிதகுலத்தின் உயிர்நாடியே அதுதானே? பின் ஏன் அதுபற்றிப் பேசினால் மட்டும் முகம் சுழிக்கிறார்கள்? வள்ளுவரை எல்லோரும் ஏற்றுக்கொண்டு விட்டோம், அவரைப்பற்றி எல்லோருமே சிறப்பாகச் சொல்கிறார்கள். ஆனால் கூட, அவர்கூட உலகப் பொதுமறை என்றழைக்கும் திருக்குறளில் காமம் பேசியிருக்கிறாரே? ஏன் காமத்தைப் பற்றிச் சொன்னால் துள்ளிக்குதிக்கிறீர்கள்? சமீபத்தில் ‘ஈழத்து நாட்டார் பாடல்கள்' என்று ஒரு புத்தகம் படித்தேன். அதில் காதல் பாடல்களில் சொல்லப்பட்டிருக்கும் சில ‘மேட்டர்'களோடு ஒப்பிடும்போது நான் சொன்ன ஜோக் என்ன, கேபிளார் சொன்ன பச்சை ஜோக்குகள் கூட ஜுஜுபி. என்னைத் திட்டிய நண்பர் போனற மற்றவர்களையெல்லாம் நான் கேட்பது இதுதான், 'இயல்பாக இருங்கள், உத்தமர் போல் நடிக்காதீர்கள்'. உங்களை எல்லாம் பார்க்கும்போது தான் கண்ணை மூடிக்கொண்டு பால் குடித்தால் யாருக்குமே தான் பால்குடித்தது தெரியவே தெரியாது என்று நினைக்கும் பூனைக்கதை ஞாபகம் வருகிறது.