Sunday 14 June 2009

இட ஒதுக்கீடு


பெண்களுக்கான இட ஒதுக்கீடு, பிற்படுத்தப் பட்டோருக்கான இட ஒதுக்கீடு, பழங்குடியினருக்கான இட ஒதுக்கீடு, உடல் ரீதியாக இயலாமல் போனோருக்கான இட ஒதுக்கீடு என்று பல இட ஒதுக்கீடுகள் பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருப்போம். சில நாடுகளில் பெண்களுக்கு 33% இடம் ஒதுக்குகிறோம் என்று 33 ஆண்டுகளாகச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். என்னைப் பொறுத்தவரை இந்த விகிதாசார இட ஒதுக்கீடுகள் ஒரு போதும் நியாயமாக இருப்பதில்லை. முக்கியமாக மனித வளத்துறையில் (Human Resources) வேலை செய்வோருக்கு இந்த விகிதாசார இட ஒதுக்கீடுகள் ஒரு சவால் நிறைந்த விடயம். நான் கல்லூரியில் பயின்று கொண்டிருந்த போது, எனது துறையில் மூன்று தவணைகள் (Semester) வேலை செய்ய வேண்டிய அவசியம் இருந்தது. (ஆங்கிலத்தில் Co-op Terms அல்லது Field Placements). என்னுடைய முதல் இரண்டு தவணைகளிலும் நான் படித்த கல்லூரியின் (Centennial College, Toronto) Centre for Organizational Learning and Teaching (COLT) இலேயே பணியாற்றும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அங்கே வேலை செய்யும் போது கிடைத்த அனுபவங்கள் மற்றும் படிப்பினைகளில் இதுவும் ஒன்று.

COLT ன் முக்கிய பணி கல்லூரியின் மாணவரல்லாத மற்றத் துறையினரைப் பயிற்றுவிப்பது. அதாவது ஒரு கல்லூரி என்றால் மாணவர்கள் தவிர விரிவுரையாளர்கள் இருப்பார்கள். Non-Acedamic Staff எனப்படும் கல்விசாரா ஊழியர்கள் (இவர்களை இங்கே Support Staff என அழைப்பார்கள்) இருப்பார்கள். இவர்களைப் பயிற்றுவிப்பதுதான் நான் வேலை செய்த பிரிவான COLT ன் பணி. விரிவுரையாளர்களுக்கு பாடத்திட்ட திட்டமிடல் (Curriculum Design), பாடத்திட்ட விரிவாக்கமும், மேன்மைப்படுத்தலும் (Curriculum Expansions and Upgrades) ஆகிய துறைகளில் உதவி செய்வதுடன், அவர்களின் கற்பித்தல் திறண் (Teaching Skills) வளர்ச்சிக்குரிய பயிற்சிகளையும் இந்தப் பிரிவுதான் அளிக்கிறது. அதேபோல் விரிவுரையாளர்கள் மற்றும் கல்விசாரா ஊழியர்கள் அன்றாடக் கடமைகளை திறம்படச் செய்வதற்குரிய தொழில்சார் திறண்களை (Professional Skills) விருத்தி செய்வதும் இவர்களின் பொறுப்பே. மேலும், விரிவுரையாளர்கள் மற்றும் கல்விசாரா ஊழியர்களைக் கட்டுப்படுத்தும் சட்டதிட்டக் கோர்வைகள் (Policies and Procedures) மற்றும் அவற்றில் செய்யப்படும் மாற்றங்கள் (Changes and Upgrades) பற்றி அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துவதும் இவர்களே. இதுதவிர கல்லூரிக்கு உள்ளேயும், வெளியேயும் நடக்கும் தொழில்சார் கருத்தரங்குகளுக்கு கல்லூரி ஊழியர்களை நெறிப்படுத்துவதும் COLTன் இன்னொரு பங்களிப்பு. இதுதவிர விரிவிரையாளர்களுக்கும், கல்விசாரா ஊளியர்களுக்கும் 'கல்லூரி வளாகத்தில் வன்முறையைத் தவிர்ப்பது எப்படி?' (Violence Prevention Training) போன்ற அத்தியாவசியமான பயிற்சி நெறிகளையும் வழங்கியது. அதே போல LGBQT என்ற அமைப்பின் மூலம் Lesbians, Gays, Bi-sexuals, Queers, Transgenders ஆகியோருக்குரிய சம அந்தஸ்தை கல்லூரி வளாகத்தில் பெற்றுத்தரும் ஒரு முயற்சியையும் நான் அங்கே வேலை செய்த காலப் பகுதியில் அமலாக்கினார்கள்.

நான் வேலை செய்த காலப்பகுதியில் (மே 2007-டிசம்பர் 2007) COLT ஆனது, Kristi Harrison, Dean of Organizational Learning அவர்களின் நெறிப்படுத்தலில் இயங்கியது. அவருக்குக்கீழே பதின் மூன்று பேர் வேலை செய்தோம். நான் ஒரு Project Assistant ஆக பணியாற்றினேன். Kristiயின் மேலதிகாரி Vicki Bismilla, Vice President of Academic Learning, என்ற இந்திய வம்சாவளிப் பெண்மணி. (இப்போ Kristi Vice President of Organiazational Learning என்னும் Vickyக்கு ஈடான பதவிக்கு உயர்ந்திருக்கிறார்). Vicky பிறந்தது வளர்ந்தது எல்லாம் தென்னாபிரிக்காவில். நல்லதோர் நிர்வாகி. நான் எனது வேலைத் தவணை முடிந்து மீண்டுக் கல்லூரி போகும் போது கூட என்னை கல்லூரி வளாகத்தில் எங்கே கண்டாலும் நிறுத்தி விசாரிப்பார். (அலுவலகத்தில் எல்லோருமே அப்படித்தான். ஏனென்றால் நான்தான் அவர்களின் முதல் Co-op Student) Vickyன் வளர்ச்சி மிக அபாரமானது. அவர் எங்கள் கல்லூரியில் பதவியேற்று இரண்டு வருடங்களே ஆகியிருந்த போதும் அவரது நிர்வாகத் திறமை மிகவும் மதிக்கப்பட்டது. அப்படிப்பட்ட Vicky ஒரு வித்தியாசமான உத்தரவை எங்கள் பிரிவுக்கு இட்டார்.


எங்களது பிரிவை விரிவுபடுத்தும் திட்டம் அப்போதான் அமலாக்கப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அதனடிப்படையில் கல்விசாரா ஊழியர்களுக்கான ஒரு பயிற்றுனர் (Trainer) ஒருவரைத் தேர்வு செய்ய வேண்டியிருந்தது. அதற்குரிய முறை (Hiring Process) வழமைபோல Jop Advertisementல் ஆரம்பித்தது. அந்த விளம்பரத்தை வடிவமைக்கும் பொறுப்பு என்னிடம். (அதற்கென்று ஒரு Template இருக்கிறது) அந்த விளம்பரத்தில் உள்ளடக்க வேண்டிய விடயங்களை Vicky ஒரு E-mail ல் அனுப்பியிருந்தார். கனடாவின் ஒன்ராறியோ மாநிலத்தில் எல்லா வேலை விளம்பரங்களிலும் பின்வரும் வாக்கியம் கட்டாயம் இணைக்கப் பட்டிருக்கும். (Company Name) is an equal opportunity employer with specialized programs in recruiting:
  1. People with disabilities
  2. Women
  3. Aboriginals
  4. Visible Minorites.
Vicky அனுப்பிய E-Mail படி, மேற்கூறிய நான்கு பிரிவினரை மட்டும் குறிவைத்து அந்த விளம்பரத்தை அமைக்கும்படி கூறியிருந்தார். நான் வேலையில் இணைய முன்னமே Recruitment and Selection என்றோரு பாடத்தைப் படித்திருந்ததால் அவர் கூறியது போல் விளம்பரம் அமைப்பதில் சிக்கலிருப்பதாகக் கருதினேன். எனது சிற்றறிவுப்படி மேற்படி வாக்கியம் அந்த நான்கு பிரிவினரையும் குறித்த வேலைக்கு விண்ணப்பிக்க வைப்பதற்காகவும், எல்லோரையும் சமமாகவே குறிப்பிட்ட நிறுவனம் பார்க்கிறது என்பதற்கான ஒரு 'டிஸ்கி' யாகவும் பயன்படுத்தப்படுவது. Ontario Ministry of Labour ன் கண்களுக்கு மண் தூவுவதற்காகவே மேற்படி வசனத்தைப் பயன்படுத்தும் நிறுவனங்களும் உள்ளன. ஆனால், மேற்படி நான்கு பிரிவினரை மட்டும் குறிவைத்து Vicky சொன்னது போல் ஒரு விளம்பரத்தை வெளியிட முடியாது. காரணம், அந்த நான்கு பிரிவுகளுக்குள்ளும் அடங்காத தகுதி படைத்தவர்களுக்கு அது ஊறு செய்வதாகக் கருதப்பட வாய்ப்புகள் அதிகம். ஆகவே இதுபற்றி நான் Vicky ன் கவனத்துக்குக் கொண்டு செல்ல அவரும் Human Resources Department ஐ கேட்டு நான் சொன்னது சரியென்று உறுதி செய்தார். அப்படி குறிப்பிட்ட பிரிவை மட்டும் குறிவைத்து ஒரு Hiring Process தேவையெனில் அதை விளம்பரப் படுத்தாமல் நேர்முகத் தேர்வுவைக்கும் குழுவுக்கு அந்தக் குறிப்பிட்ட பிரிவிலிருந்து ஒருவரைத் தெரிவு செய்யுமாறு அறிவுறுத்தலாம் என HR Department சொன்னார்கள்.

இந்தச் சம்பவம் எனக்குச் சொன்ன சில விடயங்கள்: தலைமைப் பதவியில் இருக்கும் எல்லோருக்கும் எல்லாம் தெரிந்திருப்பதில்லை. தம் கீழ் வேலை செய்பவர்களிடமும் கற்றுக்கொள்ளத் தயாராயிருப்பவர்கள் தம் பதவிகளை நீண்ட காலத்துக்கு தக்க வைத்துக் கொள்வார்கள். (இது ஒரு சின்ன படிப்பினை) பெரிய படிப்பினை என்னவென்றால், இட ஒதுக்கீடு என்பது ஒரு காலமும் ‘சமரசம் இல்லாத சமதர்மம்' (Equity without Compromising) என்ற கோட்பாட்டோடு பொருந்திப் போகாது. ஒருவர் வாழ இன்னொருவர் வீழ வேண்டி இருக்கும். இந்தியாவில் தலித்துகளுக்கு பார்ப்பனர்கள் நிகழ்த்தும் கொடுமையை நீக்கி சமதர்ம சமூகம் அமைக்கிறோம் என்று சொல்லி தலித்துகளுக்குக் கொடுக்கப் பட்டிருக்கும் இட ஒதுக்கீட்டைதான் தலித்துகளுக்கு இழைக்கப்பட்ட மிகப் பெரிய துரோகம் என்பேன். அதேபோல் பெண்களுக்கான இட ஒதுக்கீடு என்ற கதையும் ஒரு புருடா. அவர்களுக்கு உரிமைகளை மற்றவர்கள் ஒதுக்கிப் பெற்றுக் கொள்ளும் அவசியம் அவர்களுக்கில்லை. என்னைப் பொறுத்தவரை இட ஒதுக்கீடு என்பது நல்லது செய்கிறோம் என்ற பெயரில் செய்யப்படும் ஒரு discrimination.

4 comments:

தீப்பெட்டி said...

//தலைமைப் பதவியில் இருக்கும் எல்லோருக்கும் எல்லாம் தெரிந்திருப்பதில்லை. தம் கீழ் வேலை செய்பவர்களிடமும் கற்றுக்கொள்ளத் தயாராயிருப்பவர்கள் தம் பதவிகளை நீண்ட காலத்துக்கு தக்க வைத்துக் கொள்வார்கள்//

எற்றுக்கொள்ளக்கூடியது..

//என்னைப் பொறுத்தவரை இட ஒதுக்கீடு என்பது நல்லது செய்கிறோம் என்ற பெயரில் செய்யப்படும் ஒரு discrimination.//

இது ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடியதல்ல..
இந்திய சமூகஅமைப்பு முறையை நீங்கள் அவதானித்தால் அறியக் கூடும்.

Unknown said...

வருகைக்கும் கருத்துகளுக்கும் நன்றி தீப்பெட்டி

Anonymous said...

You did not explain, how reservation affects (bad to) Dalits and others. You kind of told how it affects Forward casts (F.C), but this post is shallow. When you gain more knowledge and experience you will understand the usefulness of reservation. During V.P. Singh period (Mandal Commission), Mani Shankar Iyer wrote an article in Dinamani that he was shocked to know that in his Indian Foreign Ministry office 80% of F.C. But if you see there are 5-10% of F.C in total population. Reservation gives diversity in any community or organization. I don't know about Srilanka, But in India, if you see cut-off mark for F.C, B.C and M.B.C, it will be 0.5 marks difference. So out of 100 seats instead of allowing 80% to F.C (who have 0.5 marks more than one B.C or M.B.C), distribute them depending on % in population do not going to affect anybody. Rather it will bring diverse perspective to a class or organization. Hope you understand what I mean.

Unknown said...

புரிகிறது அனானி நண்பரே...